Baby Sara heeft twee moeders: de een komt uit Gibraltar en de ander uit Bulgarije, en het echtpaar woont in Gibraltar. Omdat Gibraltar nog steeds onder Brits bestuur staat, valt de Gibraltarese moeder onder de Britse wet. De baby werd even buiten Gibraltar, in Spanje, geboren. Bij het huwelijk was er niet zo veel bijzonders aan de hand: het Verenigd Koninkrijk erkent het huwelijk, Spanje erkent het huwelijk. Bulgarije erkent het huwelijk niet, maar belemmert de Bulgaarse vrouw niet om te reizen.

Geen Brits onderdaan, geen Bulgaarse

De problemen ontstonden bij de geboorte van de baby. Bij de geboorte gaf de Spaanse overheid een geboorteakte mee waarop beide moeders werden vermeld. Het was voor de vrouwen logisch dat de baby Hongaars zou zijn. Omdat ze buiten Brits grondgebied werd geboren, zegt de Britse wet dat ze niet Brits is. Maar de Bulgaarse staat weigert om deze baby te erkennen, omdat het huwelijk niet wordt erkend. Voor de baby kon niets worden geregeld. Bulgarije wil alleen iets doen als het echtpaar aangeeft wie de "echte moeder" is, die dan als alleenstaande moeder zal worden beschouwd. En dat willen Sara's moeders niet.

Consequenties

Sara blijft dus zonder papieren. Ze zal met haar moeders niet buiten Gibraltar kunnen reizen, en krijgt allerlei problemen, variërend van de onmogelijkheid van een ziektekostenverzekering tot geen toegang tot een studiebeurzensysteem, van het weigeren van kiesrecht tot een blokkade bij toegang tot de arbeidsmarkt of tot een uitkering. Officieel bestaat ze niet.

Europees Hof van Justitie

Gelukkig hebben de moeders zich niet laten wegwimpelen. De zaak ligt nu voor bij het Europees Hof van Justitie in Luxemburg. Het is een zaak waar drie landen bij betrokken zijn, maar aangezien dit Hof een instelling van de Europese Unie is, speelt het Verenigd Koninkrijk hierbij geen rol: vanwege de brexit. Voor meer details (in het Engels) klik hier.

De zaak toont opnieuw aan, dat de uitspraak die Commissie-voorzitter Von der Leyen onlangs deed (dat ouderschap in één lidstaat ouderschap in de gehele EU moet betekenen) nog een vrome wens is en in sommige situaties nog moet worden bevochten - zonder zekerheid van een goede uitkomst.