GroenLinks is de partij van de diversiteit, en mensen met een migratieachtergrond zijn erg welkom in de partij. Maar als ze eenmaal lid zijn, dan valt het niet altijd mee om ook actief te worden, als bestuurslid, of in een vertegenwoordigende functie. Dat zou best verbeterd mogen worden.

Dat was een van de bevindingen tijdens de middag die GroenLinks op 15 februari 2020 organiseerde in Utrecht.

Op deze middag stond diversiteit en inclusie op de agenda, en dat bleek een breed onderwerp.

Enerzijds omdat het niet alleen ging over de moeilijkheden van mensen met een migratieachtergrond. Het ging ook over wat LHBTI's ervaren. Het ging ook over andere verschillen tussen mensen, zelfs over de positie van plattelanders tegenover stedelingen.

En anderzijds omdat we zowel praatten over wat we binnen de partij zelf tegenkomen, wat er intern zou moeten veranderen, maar ook waar GroenLinks voor staat, welke maatschappelijke veranderingen we willen, welke wetten en maatregelen. We zijn immers een politieke partij.

Het programma bood een aardige afwisseling met een plenair deel, waarin onder andere Astrid Elburg sprak over het doorbreken van macht als noodzaak voor verandering, en een deel waarin standpunten over stellingen in de zaal ruimtelijk moesten worden ingenomen, en verdedigd. Niet alleen van drie van onze Kamerleden Farah Karimi (senaat), Nevin Özütok en Niels van den Berge, maar ook van veel mensen in de zaal kwamen ervaringen over de dilemma's die soms spelen bij het aan de kaak stellen van uitsluiting. Babah Tarawally vertelde over zijn ervaringen en zijn toekomstvisie.

In de wandelgangen gebeurde ook een hoop. Verhalen die tijdens de plenaire zitting kort gehouden moesten worden, konden daar beter tot hun recht komen. Ideetjes om verder te komen. Nog geen vastomlijnde voorstellen. Zo snal gaat de discussie niet - en een enkeling merkte met een licht cynisme op dat de discussie eigenlijk al dertig jaar wordt gevoerd binnen de partij. Gelukkig was er voldoende actieve belangstelling om deze brainstorm niet als een nachtkaars te laten uitgaan. Er moet verder gedacht en gepraat worden. En er komen vast concrete voorstellen uit.