Eind oktober vond in Mexico-stad de wereldconferentie plaats van de ILGA. Michiel Odijk vertegenwoordigde RozeLinks. Hij is blij met de resultaten: de ILGA is een steeds professioneler organisatie aan het worden. "In de jaren dat ik naar de conferenties ga, is er een ontwikkeling geweest van ILGA-conferenties als een platform voor informatie-uitwisseling tussen vrijwilligsters en vrijwilligers en misschien wat gezamenlijke actieplanning naar een organisátie met een bestuur en een kantoor en een aantal stafkrachten. Opvallend is dat we bij statutenherzieningen overal de uitdrukking 'administrative office' hebben vervangen door 'office', want er gebeurt veel meer dan administratie tegenwoordig. En behalve dat er een kantoor voor de wereldorganisatie is, zijn er ook steeds sterkere regionale afdelingen."
De ILGA laat zich op wereldniveau én op regionaal niveau onder andere gelden bij de Verenigde Naties en bij de Europese Unie. Tegenwoordig zijn de wereldconferenties meer een soort partijcongres geworden waarbij allerlei beleidsplannen en amendementen al vooraf in discussie zijn geweest. Naast discussies over de details van deze beleidsplannen vinden verkiezingen plaats voor functies als de secretarissen-generaal en voor de secretariaten (zoals het vrouwensecretariaat en het trans-secretariaat), én voor de nieuwe plaats voor een wereldconferentie. Maar het meeste werk gebeurt tussen de wereldconferenties door. Dat maakt de conferenties minder onvoorspelbaar, maar niet saai. RozeLinks draagt aan de conferenties bij door te letten op de continuïteit en zorgvuldigheid in de besluitvorming. Want veel deelnemenden aan zo'n conferentie komen voor de eerste keer, en zijn niet bekend met de procedures.
Vakbeweging
Van groeiend belang is de samenwerking tussen de LHBTI-beweging en de vakbeweging. In Mexico werd een samenwerkingsovereenkomst getekend tussen de Latijns-Amerikaanse en Caribische tak van de ILGA en Public Services International, de koepelorganisatie van vakbonden in de publieke sector. Odijk: "Binnen Europa was er al een samenwerking tussen de Europese vakbeweging (ETUC) en ILGA-Europa. Maar in Europa is de politieke situatie anders. De Europese Unie stelt ook als táák van de vakbeweging om zich in te zetten voor anti-discriminatie- en diversiteitsbeleid. Zoiets bestaat niet buiten Europa. Ik vond het leuk om te merken dat de Noord-Amerikaanse vakbondsvertegenwoordiging op de conferentie een beetje jaloers was tijdens de ondertekening van de samenwerkingsovereenkomst. De Verenigde Staten en Canada gaan nu ook kijken of zij oók zoń soort samenwerking kunnen aangaan."
Politieke issues
Wat heeft GroenLinks aan de uitkomsten van deze conferentie? Odijk: "Eén concreet actiepunt lijkt me in ieder geval de positie van intersekse-mensen. Bij de gesprekken die we in Mexico hadden werd me pas goed duidelijk hoe schrijnend het is dat voor hen in het Nederlandse emancipatiebeleid een aparte positie wordt gereserveerd, minder samenhangend met het LHBT-beleid. De intersekse-problematiek zou meer samenhangen met de medische wetenschap samenhangen, en daarom meer bij Volksgezondheid thuishoren. Je kunt dat objectief wel als 'kans en uitdaging' beschouwen, maar veel intersekse-mensen hebben slechte ervaringen met medisch ingrijpen en artsen. Ik kan me goed voorstellen dat ze daarom niet 'de medische hoek ingedrukt' willen worden. En zoiets is wel een politiek issue."
"Maar ook op andere punten merk je dat Nederland al lang niet meer voorop loopt, zoals ons land een aantal jaren geleden wel deed. Vernieuwende ideeën en nieuwe wetgeving komen tegenwoordig vooral uit Zuid-Amerika. Daar kunnen we best wat inspiratie aan ontlenen!"