Tania Barkhuis en Rocco Piers, die al vier keer eerder met een Roze Links delegatie ter ondersteuning en uit solidariteit aanwezig waren, reisden ook dit jaar rond de Pride naar Istanbul.
Onderdrukking breidt zich uit
De toenemende repressie was dit jaar duidelijk merkbaar. In voorgaande jaren konden inhoudelijke bijeenkomsten en feesten in de Pride week gewoon doorgang vinden en gold het verbod en de politie-inzet alleen de demonstratieve optocht. Dit jaar werden zelfs theedrink-bijeenkomsten door politieoptreden onmogelijk gemaakt.
Het Nederlandse consulaat bood dit jaar een veilige haven aan de viering van 15 jaar LISTAG, een organisatie van activistische ouders van LHBTIQ+kinderen; die viering was een van de spaarzame activiteiten die met rust gelaten werd door de politie. Daarbij waren veel oude bekenden aanwezig. Hulde aan het Nederlands consulaat, dat zich zo inzet voor de LHBTIQ+rechten in Turkije!
Onzekerheid over lot van arrestanten
Ondanks het verbod werd toch een poging gedaan om een Pride March te houden, vanaf een plek die niet vooraf bekendgemaakt was. Maar de politie wist toch snel in te grijpen en arresteerde ruim 60 activisten. Daaronder waren ook erkende vluchtelingen. Op dit moment is er onzekerheid over enkelen van hen: ze zijn niet vrijgelaten. Er wordt gevreesd dat ze misschien naar hun land van herkomst worden of zijn uitgezet. En dat zou hun dood kunnen betekenen, bijvoorbeeld voor de Iraanse vluchteling die sinds 2013 legaal in Turkije verbleef.
Gemengde gevoelens
De reis van dit jaar riep bij Tania en Rocco zeer gemengde gevoelens op. Fijn om bekende en nieuwe activisten weer te zien, en triest om mee te maken hoe de Turkse overheden LHBTIQ-ers tot vijand en ondermijning van de samenleving hebben verklaard. Turkije verdient beter!