Peter Lankhorst sprak tijdens het RozeLinks-weekend van 4 tot 6 oktober 1990. Zo'n 25 RozeLinksers kwamen in Noordwijk bijeen om allerlei onedrwerpen eens stevig door de spreken. Onze rol in de ILGA kwam aan de orde, en informatie over de belangrijkste Europese organisaties (EG, Raad van Europa en CVSE), maar ook het asielbeleid en de Algemene wet gelijke behandeling.
Volgens Peter Lankhorst draait het nu om de worsteling tussen de vrijheid van onderwijs en het anti-discriminatiebeginsel. De huidige tekst is een kompromis tussen PvdA en CDA, dat al bij de kabinetsformatie is gemaakt. Dat gaat uit van de constructie van 'het enkele feit'. Dat wil zeggen: je mag niet worden ontslagen op grond van je homoseksualiteit alleen, maar wel als je je ernaar gedraagt. Dat geldt ook in de privésfeer. Dat maakt inbreuk op de privacy van mensen en daar richt zich ook de kritiek van Groen Links op. Wel positief is de instelling van een Commissie Gelijke Behandeling, die door haar adviezen over toepassing van de wet kan zorgen voor jurisprudentie.
De vraag voor Groen Links is of de wet genoeg positief wordt om vóór te stemmen. Dat hangt af van de Kamerbehandeling. Het is moeilijk te voorspellen of de progressieven één front zullen vormen en of de PvdA zich op dat moment daarvoor vrij genoeg voelt ten opzichte van het CDA. Mogelijk meer betrouwbare medestanders zijn D'66 en VVD.
Door de lange duur van deze wetgeving treedt een zekere politieke moeheid op. Toch blijft onze inzet: een betere wet.