Pas toen ik de treintickets had gekocht en had overlegd met mijn Poolse vrienden, bleek dat het niet de enige Warsaw Pride was. In de weken voorafgaand aan 'mijn' Pride waren er al twee eerdere Prides in de Poolse hoofdstad. Daar waar de gemeente Amsterdam de organisaties Pride en Queer had gedwongen tot samenwerking onder één (ietwat gekunstelde) noemer, had de gemeente Warschau drie Pride-aanvragen goedgekeurd. De organisatoren wilden niet samenwerken.
Wespennest
Dat had er ook toe geleid dat de Poolse Groenen zich niet met de Prides wilden inlaten. Blijkbaar was deelname aan alle drie de demonstraties geen optie, en dus hadden ze zich buiten het wespennest en geruzie gehouden. Jammer, want ik had graag bij deze gelegenheid wat ervaringen willen uitwisselen.
Verloop
Een keurig beveiligde massa, met toch nog zo'n tienduizend deelnemers van allerlei landen, liep door de stad, soms toegewuifd vanaf de flats langs de kant. Op een van de bruggen stond een man met een megafoon die Maria, moeder Gods aanriep om ons allen tot keurige katholieke cis-heteroburgers om te toveren. De GroenLinkse vlag viel niet op. Niemand vroeg wat voor organisatie uit welk land deze vlag voerde. Een soort vrijheid, blijheid, die een beetje op onverschilligheid leek.
'Leveren of opstappen!'
Welke politieke verschillen een rol hebben gespeeld in de splitsing in drie verschillende Prides heb ik niet geanalyseerd. Wel zag ik een joekel van een spandoek over een brug hangen waarin premier Donald Tusk werd aangespoord om het huwelijk open te stellen: "Donald, nú leveren of opstappen!" In mijn ogen niet zo'n handige eis, als je weet hoe moeilijk manoeuvreren het nu is voor de nieuwe Poolse regering. Zo kan de Poolse president, die nog van de PiS-partij is, alle regeringsbeleid vetoën. En de coalitie waar Donald Tusk de frauduleuze en LHBTQI-hatende PiS-regering heeft verdreven, bestaat uit een stel partijen die lang niet allemaal staan te trappelen om deze wens van Tusk in te lossen. Ja, als zijn partij de grootste zou worden, dan zou hij het huwelijk openstellen. Maar dat is niet het geval: de coalitie is het grootst.
Realisme?
"Als het Tusk in deze regeerperiode lukt om het geregistreerd partnerschap in te voeren, dan is dat al een hele prestatie." verklaarden mijn Poolse vrienden. En met een leus waarin je onmiddellijke openstelling van het huwelijk eist, of steun intrekt, speel je de PiS in de kaart.
Polen is nog steeds bezig om de LHBT-vrije zones, die destijds onder de PiS-regering zijn gepromoot en ingesteld, te ontmantelen. Om de fraude van PiS-bewindslieden te vervolgen - voor zover dat lukt. Hoe snel kan de nieuwe regering gaan?
Ach, Pride is protest. Maar waarvoor en waartegen, daar zouden we meer over kunnen nadenken.