Gisteren besteedde dagblad Trouw aandacht aan het feit dat een aantal reformatorische scholen van ouders eist dat deze een verklaring tekenen over hun visie op school en samenleving; in die verklaring staat expliciet dat een homoseksuele levenswijze wordt afgewezen. Kunnen scholen dat van ouders eisen? En wat zijn de gevolgen voor de sfeer op de scholen? De leerlingen waar de verslaggevers van Trouw mee spraken hebben het moeilijk gehad om voor hun homoseksualiteit uit te komen, en hebben dat pas na verlaten van de school kunnen doen. Vandaar dat het COC de Kamer en de minister had opgeroepen om maandag tot een verbod op zulke "identiteitsverklaringen" te komen.
In september stelde minister Slob zich nog op het standpunt dat de vrijheid van onderwijs een verbod op dit soort identiteitsverklaringen onmogelijk maakt. Lisa Westerveld, GroenLInks-kamerlid die onderwijs in haar portefeuille heeft, gaf aan dat zij de veilige sfeer op school het belangrijkste uitgangspunt vindt: IEDERE leerling moet zich veilig voelen op school. Punt.
Maar Slob bleef maandag bij zijn eerdere standpunt. Enerzijds wilde hij zich inzetten voor veilige scholen, anderzijds wilde hij de reformatorische scholen niet beknotten als ze een homo-onderdrukkende sfeer bekrachtigen met zo'n identiteitsverklaring. Tot grote verontwaardiging van bijna alle fracties. Maar ook bijvoorbeeld COC en RozeLinks lieten hun verontwaardiging blijken.
Vandaag bleek dat de minister andere accenten legde. Slob verklaarde dat hij het "een brug te ver" vond als scholen niet veilig zouden zijn voor leerlingen met een homoseksuele geaardheid. Als zoiets in een identiteitsverklaring zou staan, dan zou dat niet kunnen. Dat betekent dat hij gaat kijken of dit wettelijk verboden kan worden, en desnoods wil hij de wet aanpassen om alsnog tot een verbod te komen.
Opvallend is dat Slob, zoals meer christelijke politici vóór hem, een onderscheid maakt tussen 'homoseksuele geaardheid' en 'homoseksuele levenswijze'. Als dat laatste onderdrukt wordt, komen leerlingen met homogevoelens toch nog in de knel.
Het is nu vooral van belang dat de veiligheid op alle scholen wordt verbeterd, ook voor leerlingen met een (ontluikende) bi- of homoseksuele gerichtheid. Want het adagium "je mag het wel zijn, maar je mag het niet doen" is onderdrukkend, en de term 'seksuele gerichtheid' omvat méér dan alleen fantasieën, gevoelens, gedachten en andere binnenwereld.