Dat geldt voor het adoptierecht, het homo/lesbisch ouderschap, de pensioenrechten... De regering vindt dat daarover elders al gestudeerd en gediscussieerd wordt, bijvoorbeeld door de commissie-Kortmann. Waarvan het rapport - dat klaar schijnt te zijn! - nog steeds niet in de openbaarheid is gebracht.
De regering gaat vooral uit van een verdedigende positie. Bestrijding van discriminatie, van anti-homoseksueel en anti-lesbisch geweld, maar veel minder het ontwikkelen en stimuleren van cultuur en ontspanning. Onduidelijk is ook hoe het staat met het asielrecht. Liet staatssecretaris Kosto in de Gay Krant doorklinken dat ook vervolging vanwege homoseksualiteit een asielgrond is, die ook wordt toegepast, deze rapportage stelt dat "in geen van deze gevallen [...] asiel ook op die grond [is] verleend".
Al met al een teleurstellend stuk waar geen visie of daadkracht uit spreekt. Voor dit kabinet is de emancipatie van (homo) seksualiteit al evenmin een prioriteit als voor alle voorgaande. Een kritisch commentaar vanuit de Kamer is het minste dat we mogen verwachten.