Prekoloniaal

In het verleden werd in Afrikaanse landen anders aangekeken tegen man-mannelijke of vrouw-vrouwelijkse seksualiteit. Uganda is voortgekomen uit het koninkrijk Buganda. Een van de laatste koningen, Mwanga II (zie het plaatje hierboven), heeft een slechte seksuele reputatie gekregen, niet alleen omdat hij er zestien echtgenotes op nahield, maar ook onder andere omdat hij een groot aantal mannen dat weigerde om met hem het bed te delen, liet doden. Die mannen waren in aanraking gekomen met een nieuw geloof, het christendom, en volgens de priesters was het niet goed om seks met iemand van hetzelfde geslacht te hebben. Natuurlijk werden de mannen later tot martelaren verklaard door de Roomse kerk. En na het verjagen van de koningen werd het gebied onderdeel van het Britse rijk, waarbinnen homoseksualiteit strafbaar werd gesteld.

Postkoloniaal

Na zijn onafhankelijkheid behield Uganda een tijd zijn Britse wetten. In 2013 nam het parlement een zwaar bekritiseerde Anti-Homo-wet aan: homoseksualiteit zou voortaan met ofwel levenslange gevangenisstraf, ofwel met de doodstraf worden bestraft. Vanuit de hele wereld kwamen protesten. Toch tekende in het jaar daarop president Museveni de wet, en daarmee trad deze in werking - tot het Constitutioneel Hof, ook in 2014, de wet om technische redenen ongeldig verklaarde. En hoewel homoseksuele handelingen in postkoloniaal Uganda nooit wettelijk waren toegestaan, maakt de nieuwe wet duidelijk dat dat voorlopig ook niet gaat gebeuren.

Behandeling

Dit keer heeft de behandeling van de wet minder aandacht gekregen van de internationale nieuwsmedia, vermoedelijk omdat de artikelen waren een verpakt in een bredere wet "ter voorkoming en bestrijding van zedenmisdrijven". De discussies in het parlement gingen vooral over het mogelijk intrekken van toestemming tot (heteroseksuele) seks door een van de betrokkenen. Volgens een aantal vrouwelijke parlementariërs zou dat mogelijk moeten zijn, zeker als plotseling zou blijken dat de man geen condoom wilde gebruiken. En zo zou de seks halverwege de daad, of zelfs daarna, het stempel 'niet met wederzijdse toestemming' kunnen krijgen. Maar de meeste mannen in het parlement wilden daar niet aan. Eenmaal ingestemd blijft ingestemd. Tenzij het om iemand van eenzelfde geslacht gaat, dan.....