"Toen ik in 2014 wethouder werd in de Limburgse stad Weert was daar nog nooit enig ‘regenboog-teken’ openbaar zichtbaar geweest. Mijn beëdiging vond plaats vóór de 17e mei en dat gaf mij een eerste doel: 17 mei, Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie, móest en zóu de regenboogvlag voor het nieuwe stadhuis komen te hangen! Dat bleek lastiger dan gedacht.  

Er waren ‘kan dat wel’-vragen en een vlag was via de officiële weg nog niet gauw besteld. Uiteindelijk heb ik via een of andere website voor party- en feestgadgets (natuurlijk op eigen kosten?) een regenboogvlag naar mijn thuisadres laten opsturen. Die kwam nét op tijd aan, en geheel onvoorbereid en dwars hebben een facilitair medewerker en ik deze regenboogvlag de 17e mei omhoog gehesen.

De positieve reacties waren overweldigend! Dit was in onze middelgrote Limburgse stad nog nooit gebeurd! Deze vlag is nooit meer neergehaald en wappert fier dagelijks op deze zichtbare plek in de stad!

Vervolg

Wat volgde waren regenboogstoplichten, gastlessen op scholen, Roze Lopers voor zorginstellingen, notities / beleidsstukken, regenboogschilderingen, samenwerking met Roermond op het vlak van diversiteit, oprichting van Stichting B-Sassy (roze belangenorganisatie), organisatie van het 25e COC-Songfestival, bijeenkomsten en debatten, exposities (waaronder een genaamd ‘Transcender’ in ons religieus museum), roze filmavonden en nog veel meer!

Toen minister Van Engelshoven vervolgens haar regenboogstedenbeleid uitrolde waarin de grootste 50 steden van Nederland geld krijgen voor Regenboogbeleid, trok ik aan de bel. Hoe onrechtvaardig zou het zijn als Weert niks zou krijgen, terwijl we keihard aan de weg timmeren. De aandacht voor ‘de regio’ is en blijft nodig! Na volharding werden de regels aangepast en Weert werd de eerste erkende regenboogstad van Nederland buiten de officiële regeling. Inmiddels hebben vele middelgrote steden het voorbeeld gevolgd.

En verder nog op het roze vlak?

  • Ik geef regelmatig presentaties voor lokale bestuurders uit binnen- en buitenland met als doel het delen van ervaringen en praktijkvoorbeelden.
  • In de commissie Europa en Internationaal van de VNG beheer ik de portefeuille ‘inclusieve samenleving’ binnen de internationale delegatie.
  • Ik neem deel aan een project van VNG-International om de Albanese stad ‘Kükes’ te coachen op het gebied van LHBTIAQ+ -beleid.

Verder ben ik zeer begaan met LHBTIAQ+ -rechten in verschillende landen van de voormalige Sovjet-Unie. Tijdens mijn werk als reisleider in Rusland en tijdens reizen en werk in Oekraïne, Moldavië en Wit-Rusland heb ik regelmatig in het Russisch met de lokale bevolking over mensenrechten gesproken. In (vanwege veiligheid) geheime gaykroegen die regelmatig ontruimd en/of verplaatst werden, werd mij duidelijk hoe groot het belang is van ‘gewoon jezelf kunnen zijn’. Ik wil er voor gaan zorgen dat het in Nederland ‘gewoon’ blijft en in andere landen ‘gewoon’ wordt jezelf te kunnen zijn! Samen met alle partners binnen en buiten GroenLinks! Wie weet tot ziens!"