RozeLinks wil dat wettelijk wordt vastgelegd dat delicten met een discriminerende achtergrond slimmer en doeltreffender worden bestraft. Om de aanpak van anti-LHBTQI* geweld en discriminatie te verbeteren moeten kabinet, politie en OM prestatieafspraken maken. De samenwerking tussen politie en anti-discriminatie­bureaus moet verbeterd.

Roze in Blauw, een organisatie binnen de politie, moet financieel gesteund worden om de expertise die daar is opgebouwd te behouden en gebruiken. Dat moet niet louter afhankelijk zijn van vrijwilligerswerk.

Aangiften

Lang niet alle slachtoffers van hate crimes doen aangifte. Soms zijn ze bang voor hun omgeving. RozeLinks wil het mogelijk maken om anoniem aangifte te doen. Bovendien moeten de meldpunten beter vindbaar worden. We willen dat aangiften zowel online als op het bureau kunnen worden ingediend. Daar is ook meer capaciteit bij de politie voor nodig.

Door het verhogen van het aantal aangiftes kan de hoeveelheid hate-crimes beter in kaart worden gebracht. We zorgen voor meer capaciteit bij de politie zodat iedereen laagdrempelig (fysiek) aangifte kan doen van discriminatie en de aangiftebereidheid wordt verhoogd.

Vervolging en bestraffing

We geven meer armslag aan het Openbaar Ministerie om discriminatiezaken te vervolgen. Er is bijzondere aandacht voor mensen die te maken hebben met een stapeling van discriminatiegronden (intersectionaliteit) en voor LHBTQI*’s met een biculturele, religieuze en etnische achtergrond. We willen slimmer en doeltreffender straffen in combinatie met voorlichting. Zo worden daders zich bewust van wat ze een slachtoffer aandoen en wordt herhaling zo veel mogelijk voorkómen. Er komt een hogere strafmaat voor hate crimes zoals discriminerend geweld, bedreigingen en intimidatie en er komen duidelijke instructies hoe rechters verzwarende omstandigheden kunnen gebruiken als strafmaat.

Huiselijk geweld

Een aanzienlijk deel van het geweld vindt nog altijd plaats in huiselijke kring. Dat treft niet alleen vrouwen. Als slachtoffers het huis uit vluchten en tijdelijk een andere woonplek nodig hebben, stuiten ze vaak op ingewikkelde procedures. Soms is daarbij geen oog voor de schuldenproblemen die samenhangen met het geweld en de scheefgroei in de relatie. Het is pijnlijk dat we in een relatief rijke maatschappij zulke bureaucratische barrières opwerpen voor slachtoffers van geweld.

Aanranding en verkrachting

Het is goed als er duidelijker criteria komen voor wat aanranding en verkrachting is, maar als de capaciteit van politie en justitie niet worden aangepast, leidt het alleen maar tot meer frustratie, lagere percentages afgehandelde zaken en minder aangiftebereidheid. Dan werkt zo’n aanpassing van criteria alleen maar averechts.

 

RozeLinks dringt verder aan op:

  • het verlagen van de bewijslast van hate-crimes tijdens de rechtspraak;
  • verhogen van de kennis bij politie en justitie o.a. door middel van trainingen, en verplichte aandacht voor hate-crimes tijdens de opleiding tot politieagent.
  • opleiden van gespecialiseerde rechercheurs in het herkennen van hate-crimes. Naast hate-crimes tegen LHBTQI*-ers is er ook sprake van antisemitisme, islamofobie en discriminatie van mensen met kleur.
  • minder bureaucratie in blijf-van-mijn-lijf-voorzieningen en samenwerking met schuldhulpverlening;
  • een landelijke overheidscampagne tegen hate-crimes in samenwerking met LHBTQI+ organisaties.