"Vluchten kan niet meer,
'k zou niet weten waar
Schuilen kan nog wel,
heel dicht bij elkaar
We maken ons eigen alternatiefje"
(zong: Frans Halsema / tekst Annie M.G. Schmidt)
Veel mensen zijn in hun eigen land niet veilig, simpelweg vanwege hun seksuele voorkeur of genderidentiteit. In ongeveer 80 landen is homoseksualiteit strafbaar, in zeven landen staat er de doodstraf op.
Als je vlucht om een leven te leiden waarin je mag zijn wie je bent, dan verdien je een humane behandeling, fatsoenlijke opvang, een nieuwe kans. De werkelijkheid is helaas anders voor LHBT-vluchtelingen die naar Nederland komen.
Hulporganisaties spreken van een cultuur van afwijzing: het doel van de Nederlandse staat lijkt te zijn zoveel mogelijk mensen buiten de deur te houden, in plaats van mensen een (nieuw) leven te bieden. En in de opvangcentra gaan de discriminatie en het geweld ‘gewoon’ door.
Houd onze activiteiten (zoals op Roze Zaterdag - 2 juli in Groningen) in de gaten voor meer acties rond dit thema.
Lees op onze nieuwe webpagina wat LHBT-vluchtelingen vertellen waarom ze gevlucht zijn en hoe het ze in Nederland verging.
Lees daar ook hoe RozeLinks wil dat de procedure eerlijker wordt en de opvang menselijker.