Hoeveel landen zijn lid van de Raad van Europa? 100 punten voor wie zegt: De Raad van Europa telt 44 lidstaten en enkele waarnemers. Want de Raad van Europa is een andere organisatie van de Europese Unie, die op dit moment maar 27 lidstaten heeft. Terwijl de Europese Unie is ontstaan vanuit economische samenwerking, staat de Raad van Europa voor de vrijheid van meningsuiting en de media, de vrijheid van vergadering, gelijkheid en de bescherming van minderheden.
Het meest schokkende bericht tijdens de conferentie komt uit Mexico. Er zijn vijf lijken gevonden van aids-activisten, nadat er eerder die week al twee vermoorde mannen uit dezelfde groep zijn gevonden. Afgrijselijke moorden, waarin de systematiek van een doodseskader lijkt te zitten, en die door de Mexicaanse pers niet serieus worden behandeld.
Soms hoor je zulke opmerkingen zelfs in de vrouwenbeweging. Dat trans vrouwen geen vrouwen zouden zijn, en er niet bij horen. Hoe zijn die buitensluitingsgedachten ontstaan en waar leiden ze toe?
Weinig tegenvoorstellen: getuigt dat van goed bestuur of van gebrek aan belangstelling? De Europese tak van de tak van de ILGA hield in Pisa zijn jaarlijkse conferentie en daar bleek dat het bestuur een goed georganiseerd geheel te zijn. Wat een verschil met de organisatie van de wereldconferenties!
De Europese tak van de internationale lesbische, homo, bi, trans en intersekse-associatie ILGA heeft tegenwoordig podcasts.
Naar aanleiding van de Internationale TransgenderGedenkdag organiseerde ILGA-LAC (de Latijns-Amerikaanse en Caribische tak van de ILGA) een online panel.
In een ijzige kou werd, dit keer in de Letse hoofdstad Rīga, de 17e Europese conferentie gehouden van de ILGA, de International Lesbian and Gay Association. Zo'n 60 participanten uit - helaas - voornamelijk West-Europese landen discussieerden gedurende vijf dagen over het wel en wee van de hedendaagse homo-emancipatie en de verdere ontwikkeling van de ILGA.
De Europese tak van de International Lesbian and Gay Association – die zich mede door de inzet van RozeLinks overigens nu ook inzet voor bi- en transbelangen – kiest als vergaderplek altijd een stad waar de plaatselijke groep een deel van de voorbereiding kan doen, maar niet altijd een stad waar dat het makkelijk is. Rieke Spierings en Chantal v.d. Berg reisden namens RozeLinks af naar de conferentie in Vilnius (Litouwen).
Vergaderen met zo'n driehonderd mensen is zelden inspirerend. Zo'n grote groep vraagt een strakke vergaderdiscipline, en de vergadering wordt vaak overheerst door de mensen die het best thuis zijn in het vergaderspel. Routine-vergaderaars hebben een flinke voorsprong op nieuwelingen. Als bovendien de voertaal Engels is, en dat voor zeker de helft van de deelneem/st/ers niet hun moedertaal is, dan lijkt zo'n vergadering wel gedoemd om te mislukken. De twaalfde ILGA-wereldkonferentie, in Stockholm, was zo'n vergadering, en heeft het toch gepresteerd om een sukses te worden.
Even voordat de Roze-Links-delegatie naar Mexico vertrok, werd duidelijk dat de daar geplande ILGA-wereldconferentie in Gua-dalajara niet door kon gaan. Te gevaarlijk....