De Duitse eenwording heeft konsekwenties voor de positie van vrouwen en voor homo-seksualiteit. De angst is groot dat met het feitelijk verdwijnen van de DDR (Oost-Duitsland) ook haar liberale wetgeving rond homoseksualiteit en abortus begraven worden. Reden voor de ILGA om een brievenaktie richting West- en Oost-Duitse autoriteiten te beginnen. Namens Roze Links schreef Wil van Bergen. En hij kreeg antwoord.
Vergaderen met zo'n driehonderd mensen is zelden inspirerend. Zo'n grote groep vraagt een strakke vergaderdiscipline, en de vergadering wordt vaak overheerst door de mensen die het best thuis zijn in het vergaderspel. Routine-vergaderaars hebben een flinke voorsprong op nieuwelingen. Als bovendien de voertaal Engels is, en dat voor zeker de helft van de deelneem/st/ers niet hun moedertaal is, dan lijkt zo'n vergadering wel gedoemd om te mislukken. De twaalfde ILGA-wereldkonferentie, in Stockholm, was zo'n vergadering, en heeft het toch gepresteerd om een sukses te worden.
Op zaterdag 10 februari 1990 vond in de katakomben van het PPR-gebouw in Amsterdam de eerste bijeenkomst plaats van de gezamenlijke potten- en flikker-groepen binnen Groen Links, onder de werknaam GroePla.
«Homofobie? Islamfobie? Intolerantie? GroenLinks gaat de confrontatie aan onder het motto "Blijf met je poten van onze homo's en van onze moslims af". GroenLinks en RozeLinks gaan op zoek naar oplossingen voor de actuele problemen rond de acceptatie van homo's en moslims in de Nederlandse samenleving.»
Onlangs werd het in Nederland makkelijker om officieel een ander geslacht aan te nemen dan bij geboorte werd vastgelegd. Dat heeft geleid tot een spectaculaire toename van het aantal mensen die zich officieel met een andere sekse hebben laten registreren. Maar dat wil nog niet zeggen dat de positie van transgenders op de arbeidsmarkt is verbeterd. Dat stelt het Sociaal-Cultureel Planbureau (SCP) in een vandaag verschenen rapport.
Deze zomer, tijdens de internationale conferentie over de rechten van homo’s, lesbo’s, bi’s en transen in Montreal, hield VN-mensenrechtencommissaris Louise Arbour de aanwezigen voor om niet al te hoge verwachtingen te hebben van de Verenigde Naties en van de mogelijkheid daar expliciet holebitra-beleid te introduceren. Toch zijn er afgelopen maand opmerkelijke successen geboekt.
In een aantal landen is het een bloedige episode in het leven van jongetjes: het lossnijden van de voorhuid. Arabische en Afrikaanse landen kennen dit gebruik vaak in een religieuze context (joods of islamitisch), in de Verenigde Staten vinden mannenbesnijdenissen meestal plaats vanuit een soort gemedicaliseerd reinheidsprincipe.
Grote verontwaardiging bij RozeLinks over het zogeheten ambtsbericht dat Buiten-landse Zaken heeft uitgebracht over Iran. Het zou als basis moeten dienen voor asielbeoordelingen. “Als je maar geen homoseks bedrijft en niemand iets vertelt over je verlangens is alles prima” is versimpeld de teneur.